بسم الله الرحمن الرحیم
قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّکَ إِنَّکَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِی صَبْرًا 75 قَالَ إِن سَأَلْتُکَ عَن شَیْءٍ بَعْدَهَا فَلَا تُصَاحِبْنِی قَدْ بَلَغْتَ مِن لَّدُنِّی عُذْرًا 76
بنام خداوند بخشنده بخشایشگر
خضرگفت: «آیا به تو نگفتم که تو هرگز نمىتوانى با من صبر کنى»(75)
سوره مبارکه کهف صفحه 302
ریشه صبر و مشتقات آن 103 بار در قرآن به کار رفته است، آیه 146 سوره مبارکه آل عمران نیز صابران را کسانی بر می شمارد که در برابر مصیبت ها و هر بلا و سختی و فشاری که بر آنان وارد می شود، تحمل نشان داده و ناتوان و عاجز نشوند.
صبر و شکیبایی در آیات قرآنی به معنای تحمل سختیها و مشکلات است، به گونه ای که مهار امور از دست نرود و با عقلانیت و تدبیر استقامت و پایداری کند تا به مقصر برسد و آنچه را می خواهد به دست آورد.
خداوند در آیه 177 سوره مبارکه «بقره» مصادیق صبر را بیان می کند که می تواند نوعی تقسیم بندی برای صبر باشد و خداوند در این آیه می فرماید: «وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِینَ الْبَأْسِ، صابران در هنگامه مصایب و دشواری های زندگی و فقر، نداری و زیان و جنگ.»
مسئله صبر و شکیبایی در میدان جنگ به عنوان اصل اساسی برای دستیابی به پیروزی شمرده شده و به صابران وعده پیروزی داده شده است.
قرآن حکم صبر را به سه علت واجب می داند، در بسیاری از آیات امر به صبر شده که نشانه وجوب می کند، در بسیاری از آیات آنچه مقابل صبر قرار بگیرد و رفتار و حرکتی که در آن صبر نباشد نهی شده است و قرآن سعادت دنیوی و اخروی را در سایه صبر معرفی کرده و آنچه که سعادت انسان به آن وابسته باشد امری واجب است اما در مکروهات صبر مستحب است و نیز در هنگام انجام مستحبات.
امام علی (ع) یکی از حقوق خداوند بر بندگان را صبر در راه او می داند و امام صادق (ع) نیز در این باره می فرماید: هرکه از مؤمنین به آزمونی سخت گرفتار آید و صبر کند اجر هزار شهید را دارد.
حضرت علی (ع) ارکان ایمان را، صبر، یقین، عدل و جهاد در راه خدا می داند و در قرآن کریم پاداش الهی، پاداش برتر از عمل، قصرهای بهشتی، سایه لطف خدا، دوستی خدا و پاداش نیکو به عنوان ثمرات اخروی صبر بیان شده است.
گویند مرا صبر و سکون اولیتر این صبر و سکون را به شما بخشیدم
مولانا جلال الدین بلخی
